Günümüzde kutlamalarda, düğünlerde ve çeşitli tertiplerde bir çeşit görsel cümbüş olarak patlatılan havai fişekler, birinci defa patladığında emel rastgele bir kutlama ya da cümbüş değildi. Hatta bir kimyacının yaşadığı şanssızlık sonucu patlamıştı.
Bu patlamanın gerisindeyse geçmiş yüz yıllarda ömür uzatmak, taşı altına çevirmek üzere birçok farklı alanda denemeler yapılan simya yatıyordu. Çin’de bilhassa ölümsüzlüğü bulmak için kullanılan simya, bu alanda değerli gelişmeler kaydedemese de günümüz kutlamalarına farklı bir renk katmayı başardı.
Ölümsüzlüğü bulmaya çalışan fakat havai fişeği bulan Çinli kaşif, birinci olarak kömür ile oksitleyici nitelikteki potasyum nitratı karıştırdı. Akabinde kömürün tutuşma sıcaklığını düşürecek olan sülfürü de bu karışıma ekledi ve barut patladı. 9.yy Çin kaynaklarında anlatıldığına nazaran, bu olay sonrası çalışılan bina büsbütün kül, bilim insanlarının elleri ve yüzleri yandı.
Bu karışım, daha sonraları dini ritüeller ve yılbaşı kutlamalarında kullanıldı. O vakitler şimdi şu an ki havai fişekler üzere rengarenk de değildi, yalnızca patlamadan ibaretti ve makus ruhları kovduğuna inanılıyordu.
Çok farklı gayeler için üretilen ve barut ismi verilen bu icat, çok daha sonraları savaşlarda da kullanıldı ve tahminen de dünyanın gidişatını değiştirdi. Ayrıyeten barutu 13.yy’da Avrupa’ya götüren isim de Marco Polo oldu.
