NASA’dan gelen Güneş imajlarına nazaran, yıldızımızın yüzeyinde şu anda hiçbir Güneş lekesi bulunmuyor. Güneş, kendi döngüsünde en az düzeye ulaşmış durumda.
11 yılda bir gelen bu periyotta Güneş’teki aktiviteler azalıyor. Güneş lekeleri ve Güneş parlamaları çok ender gözlemleniyor.
Normalde epey etkin olan Güneş yüzeyi, görünüşte adeta sütliman oluyor ve neredeyse elle boyanmış üzere gözüküyor. Tekrar de bu manzara aldatıcı olabiliyor. Daha çok fırtına öncesi sessizlik olarak tabir edebileceğimiz bu durum, manyetik fırtınalar ile sona erme ihtimaline sahip. Manyetik fırtınalar, hava ulaşımını, güç şebekelerini ve uyduları tehdit edebiliyor.
Bu döngünün tepe noktası olan solar azamide ise Güneş, yer yer Jüpiter kadar büyük güneş lekeleriyle kaplanabiliyor.
Manyetik fırtınalar, gezegenimizin yüzeyinde yaşayanlar için bir tehlike arz etmiyor. Atmosfer bizi koruyor lakin atmosferin üst kısmlarında ya da dışında bulunan yapılar risk altında oluyor.
Güneşte yaşanan bu devir, daha fazla kozmik ışının saçılmasına ve Güneş atmosferinde uzun müddetli delikler oluşmasına neden oluyor. NASA, Güneş’in şu andaki solar en az pozisyonundan sonra sık sık patlamalar ile gündeme geleceği konusunda ikazda bulunuyor.
Güneş’teki bu solar en az aktivitesi, genelde Dünya atmosferinin soğumasını sağlıyor.
Daha evvel, 1650 ila 1710 yılları ortasındaki devirde, Güneş’in Maunder En az ismi verilen periyoda girmesiyle birlikte gezegenimiz önemli halde soğumuştu.
Güneş’in iki uç ortasında döngüsü, yaklaşık olarak 11 yıl sürüyor.
