Nörobilimci Vivienne Ming, bir bilim insanı ve teorik nörobilimci. Birebir vakitte da otizmli bir çocuğun annesi. Ming, çocuğunun hayatta karşılaşabileceği zorluklara karşı bilimsel uzmanlığını ve teknolojiyi kullanırken, insanlığın gelecekte ulaşabileceği nokta konusunda da heyecan yaratıyor.
Ming, birinci olarak çocuğu için bir Google Glass üzerinden öteki şahısların yüzlerini ve tabirlerini gerçek vakitli olarak tanımayı sağlayan bir sistem geliştirdi. Pek çok insan bu yeteneğe sahip olsa da bu özellik, otizmli bireyler için adeta bir muhteşem kahraman özelliği üzere gözüküyor. Ming, teknolojinin beşerler üzerindeki tesirini de tartışmaya açarken “Oğlumu bir Cyborg’a dönüştürmeyi seçtim ve insan olmanın tarifini değiştirdim” diyor; “Oğlumun mühendislik yapıtı muhteşem güçleri onu daha çok mu yoksa daha az mı insan yapar?”
Günümüzde teknolojik yapılara sahip, gelişmiş protezler kullanan pek çok insan var. Biyonik gözler, zihinle denetim edilebilen uzuvlar günümüzde yaygınlaşıyor. Bütün bu protezlerin maksadı ise tıpkı: Engelli bireylerin manilerini ortadan kaldırmak ve ortalama insan manzarasına kavuşmalarını sağlamak. Ming’in çalışması da birebir gayeye hizmet ediyor. Tek farkı bu protezin nörolojik olarak çalışması.
Ming, teorik olarak herkesin nöroteknolojilere erişebileceğini fakat gerçekte, bu sistemlerin avantajlarından en çok yararlananların en az gereksinim duyanlar olacağını söylüyor. Yani muhtemelen gereğince parası olanlar bu teknolojilere birinci erişebilenler olacak. Bu da eşitsizliği arttıracak. Buna ek olarak, gereğince varlıklı olan bireyler kendi çocuklarını ve sonraki kuşaklarını biyolojik olarak da gelişmiş hale getirebilecek.
Ming, bu gelişimlerin toplumsal eşitsizliği nasıl arttıracağını ve herkesin harika güçlere sahip olmasının mümkün sonuçlarını tartışıyor. Kimi uzmanlara nazaran bu alanda düzenlemeler yapılması ve herkesin yeni teknolojilere erişimde eşit talihe sahip olmasının sağlanması taraftarı. Yani bir yanımız çiçek açarken öbür yanımız Cyberpunk 2077.
