Aklınıza toplu taşımada telefonuyla ilgilenen birini getirin. Herkesin aklına gelen kişi farklı olacaktır. Kimileri oturan, kimileri ayakta duran şahıslar hayal edecektir. Bu hayali telefon severler esmer, sarışın, uzun, kısa, olabilir fakat hepsinin bir ortak özelliği olacaktır: Boyunları kambur, başları öne eğik biçimde ekrana bakıyor olmaları.
Gerçekten de beşerler, telefonlarını üstte bahsedilen formda kullanma eğilimindeler. Üstelik bu tek seferlik bir şey olarak değil, tekrarlanan bir davranış biçimi olarak göze çarpıyor. Sonuç? İnsanların iskeleti yavaş yavaş bu yeni “duruşuna” alışmaya başlıyor.
Avustralya’daki Sunshine Coast Üniversitesi’nden araştırmacılar, insan kafatasında kemiksi boynuz yapılarının ortaya çıktığını ortaya koydu. Bu yapılar, başımızı o konumda daha kolay tutmamızı sağlayan, daha büyük ve güçlü kas yapılarını destekliyor.
Gençlerin daha süratli halde geliştirebildikleri bu yapılar, olağan koşullar altında çok fazla kullanmadığımız kaslarımızı, başımızı o biçimde tutmaya zorlamamızdan ötürü güçlendirdiğimiz için ortaya çıkıyor. Bu hususta ayrıntılı bir araştırma hazırlayan araştırmacılar, yaşları 18 ila 86 ortasında değişen binden fazla kişinin kafatasını taradı.
Dr. David Shahar önderliğinde gerçekleştirilen araştırmada, aşağıya uzun müddet bakan insanların kafatasında bu çıkıntıların oluştuğu ortaya çıktı. Boynuz denince akla, alın bölgesinden çıkan ve üst giden yapılar geliyor lakin bu araştırmaya bahis olan yapılar, ense kısmından aşağı yanlışsız gidiyor ve baş derisinin altında kalıyor.
Normalde az kullanılan birtakım kaslar, daima aşağıda duran telefon ya da bilgisayarlara bakmaktan ötürü zorlanıyor. İnsan başı, bu kaslar için hayli ağır bir yapıdır. Yetişkin birinin başı ortalamada 5 kilogram yüke sahiptir. Dr. Shahar’a nazaran boynumuzdaki zayıf kaslar güçlendikçe, iskelet de yeni kemik katmanları oluşturuyor. Böylelikle daha güçlü ve büyük kas kümelerini destekleyebiliyor.
Çıkıntıların ortalama 2,6 santimetre uzunluğa eriştiği de ortaya çıktı. Araştırmacılar, bu durumun sebebi olarak ise ‘elde taşınabilen teknolojik ihtilali gösteriyor.
Araştırmalar, 2017 yılında Birleşik Krallık’taki insanların haftada 24 saati, yani günde 3,5 saati telefonlarına bakarak geçirdiğini ortaya çıkarmıştı.
Dr. Shahar ve grubu, araştırmalarında “tekrar eden ve devamlı mekanik yüklenme” sebebiyle tendonların ve birleştirici dokuların geliştiğini söylüyor. Bu yapıların ortaya çıkmasını da ekran tabanlı aktivitelerin her yaştan birey tarafından ağır biçimde gerçekleştirilmesine ve makûs duruşa bağlıyor. Bilim insanına nazaran bu yapıların bir ziyanı olmasa da gelişimleri engellenmezse insan bedeninde kalıcı olabilirler.
