Arılar, tabiatın emekçi sınıfıdır. Bal üretir ve bitkilerin, ormanların sağlıklı bir biçimde üreyip yayılmasını sağlar. Bir de bilim beşerlerine ilham verirler.
İlk jenerasyon robot arılar, yepyeni arılar ile birebir uzunlukta, iki kanada sahip dünya tatlısı robotlardı. Ne yazık ki iki kanatlı model çok da fonksiyonel değildi. Ayrıyeten arıların 4 kanadı bulunuyordu. Sonuç olarak dört kanatlı dizaynın sahiden de daha kolay kullanılabilen, daha istikrarlı bir metot olduğu ortaya çıktı.
Daha evvel robot arı yapılmıştı fakat o arı, lazerle havalandırılmış ve denetim edilmişti. O yüzden de araştırmacılar, o arının havalanmaktan çok havada tutulduğunu söylemişti.
Bu defaki robotumuz olan RoboBee X-Wing, yaklaşık olarak 5 cm uzunluğunda ve 259 miligram tartıya sahip. Üstünde güneş panelleri ve altında da kanatların çalışması için gerekli aktüatör(mekanizmayı hareket ettiren motor) yer alıyor. Robot otonom olarak uçamıyor, ancak kısa periyodik uçuşlar için çok kâfi özelliklere sahip. Kanatlarını 200 Hz’de çırpan bu arımız. görünüş olarak biraz değişik bir yapıya sahip. Bu yapının var olma sebebi ise güneş panellerini kanat rüzgarından korumak ve robotun yük merkezini kanatların olduğu noktada tutmak olarak belirtildi.
Kabloyla bağlanmadığı sürece bu aygıtın üstüne taşıyabileceği kadar büyük bir güç kaynağı koymak pek mümkün gözükmüyor. Araştırmacılar da bu nedenle güneş panellerini tercih etti. Şu anda sırf laboratuvar ortamında çalıştırılabilen araç, ileride gündelik hayatta da kullanılabilir. Aracın ileride sensörler üzere eklentiler için kullanılabilecek araştırma bütçesi de bulunuyor. Bu nedenle de ileride büsbütün otonom ve çok daha verimli uçan bir versiyonunu görebiliriz.
Araçla ilgili çalışma, Nature mecmuasının son sayısında kendine yer buldu. Araştırmanın altında Harvard Üniversitesi’nden Noah T. Jafferis, E. Farrell Helbling, Michael Karpelson ve Robert J Wood’un imzası yer aldı. Robotu aşağıdaki görüntüde görebilirsiniz.
