Küresel manada bir yılda üretilen plastik ölçüsü, neredeyse tüm insanlığın tartısına eşit ve bunun yalnızca %9’u geri dönüştürülüyor. Tabiatta çok çok uzun süreçler içerisinde parçalanan plastik, mikroplastik parçacıkları halini aldıktan sonra suya, toprağa, yediğimiz yiyeceklere karışıyor. İşin daha da karamsar tarafı ise kestirimlere nazaran 2050 yılında okyanuslarda balıklardan daha çok plastik bulunacak olması.
Kendi oluşturduğumuz bu plastik sorunlarımızla tekrar kendimiz uğraşıyoruz. Bu uğraşlar ortasındaki kıymetli adımlardan bir adedini Avrupa Parlamentosu, geniş alanda tek kullanımlık plastikleri yasaklayarak attı. Siyasetçilerin yanı sıra bilim insanları da bu hususta daha etraf dostu tahliller arıyor.
Kaunas Technology of University (Kaunas Teknoloji Üniversitesi) kimyasal teknolojiler fakültesinden bilim insanları, besin eserleri için biyoplastikten, büsbütün gübreleşebilir paketler oluşturdu. Araştırmanın müelliflerinden Dr. Paulius Pavelas Danilovas “Organik gübrelerde birçok mikroorganizma bulunuyor ve plastikleri parçalayabiliyorlar” dedi.
Avrupa Birliği standartlarına nazaran, biyoplastiğin endüstriyel gübre merkezlerinde çözünmesi yaklaşık 6 ayı buluyor. Fakat meskendeki gübre kutusunda bu süreç birkaç yıla kadar uzayabiliyor.
KTU laboratuvarlarında üretilen bu biyoplastikler, tabiatta en sık bulunan biyopolimer olan selülozdan üretildi. Dr. Danilovas’a nazaran etraf dostu olmak biraz daha değerliye mâl oluyor. KTU laboratuvarlarında üretilen bu biyolojik olarak parçalanabilir paketler, olağan paketlere nazaran birkaç kat daha kıymetli. Lakin etrafımız ve geleceğimiz plastik torbalardan daha bedelli.
