Profesör Hawking, bundan 45 yıl evvel 1974’te çığır açan bir teori öne sürdü ve Hawking Radyasyonu olarak isimlendirildi. Teori temel olarak, kara deliklerin yuttuğu cisim parçacıklarının, olay ufkuna yakın kısımlarındaki anti-parçacık ve parçacıkların birbirini yok etmeden kara deliğe düşmesi ile birinin kara delikten çıkmasıdır. Bu uzaktan izleyenler için, kara delikten çıkan büyük bir toz hortumu üzere gözükebilir. Küçük kara delikler, yuttuğu güçten fazlasını püskürtebildikleri için bu vakitle yok olmalarına sebep olur.
Bu teorinin bu güne kadar kanıtlanamamasının sebebi, küçük boyutlu kara deliklerin yaydığı Hawking Radyasyonu’nu boyut ve uzaklık sebebiyle gözlemleyemememizdir. Lakin artık, İsrail’in Hayfa’daki Technion Üniversitesi'nde fizik profesörü olan Jeff Steinhauer, bir laboratuvarda “kara delik” oluşturarak teoriyi kanıtladığını argüman ediyor.
Bose-Einstein Yoğunlaşması
Bose-Einstein ağırlaşması ile elde edilen kara delik, neredeyse mutlak sıfıra (-273,15 ° C) soğutulmuş gaz ve parçacıklardan oluşan bir unsur halidir. Sıradan bir karadelik ışığı bile yutabilirken, laboratuvar ortamında üretilen kara delik yalnızca sesin kaçmasına müsaade vermez.
Bu testler sonucunda edinilen datalar, Stephen Hawking’in teorisinin yanlışsız olduğunu kanıtladı. Profesör Steinhauer, Nature mecmuasında yayınlanan araştırma hakkında “Hawking’in teorisinin öngörüleri ile çok güzel eşleşen sonuçlar aldık” kelamlarını kullandı. Çalışmada yer almayan İsrail, Rehovot’ta Weizmann Bilim Enstitüsü’nden fizikçi Ulf Leonhardt bahis ile ilgili “Çok değerli bir dönüm noktası” dedi.
Henüz yapılan deneyler, Hawking Radyasyonu’nun gerçek kara delikler üzerinde tesirli olup olmadığını kanıtlayacak seviyede değil. Grup, araştırmayı çok daha geniş bir ölçekte yürütmek için gerekli teknoloji mevcut olana kadar araştırmaya devam etmeyi planladıklarını söylüyor.
