Günümüzden 320 bin yıl evvel, şimdi çağdaş insanlara ilişkin iz bulunamayan vakitlerde ‘Homo eroctus’ olarak tanımlanan beşerler yaşıyordu. Yeni bir araştırma, bu vakitlerde insanlığın ‘modasını’ ortaya koydu.
Almanya’nın arkeologlar için cennet olan Schöningen bölgesinde bulunan mağara ayısına ilişkin parmak kemikleri, insanlığın o yıllarda hayatta kalmak için ayılardan büyük oranda faydalanıldığını gösterdi. Kemiklerde bulunan çizgi halindeki izler, ayı derilerinin de hayatta kalmak için kullanıldığına işaret etti.
İnsanlar, 320 bin yıl evvel hayatta kalmak için ayı derilerini de kullanıyordu:
Söz konusu kemikler aslında yeni keşfedilmedi. Kemikler, 1990’lı yıllarda kemik ve taşlardan yapılan aletlerle birlikte bulunmuştu. Ancak ayıların parmak kemiklerinde bulunan çiziklere herhangi bir mana yüklenememişti.
Diğer kemiklerdeki çizikler olağanda insanların, hayvanların etlerini kestiklerine işaret ediyordu. Ama ayıların parmaklarında yenilebilecek et ölçüsü ziyadesiyle düşük olduğundan buradaki durum farklıydı.
Bilim insanları, parmak kemiklerindeki çizgileri manalandırmak için bilhassa bir hayvanın derisini soyma sürecine dair geçmiş keşiflere göz attı. Bu keşiflerde, birtakım kemiklerdeki çizgilerin hayvan derisinin soyulduğunun kanıtı olduğu görüldü.
Ayının parmak kemiğinde bulunan kesik izleri de geçmişteki başka keşiflerde bulunan izlere ziyadesiyle benziyordu. Bilim insanları, bu karşılaştırma ile yola çıkarak 320 bin yıl evvelki insanların, ayıların derisini soyduğuna kanaat getirdi.
Elbette bu derilerin kullanım emeli rastgele bir formda ‘moda’ değildi. Deriler, özellikle soğuk havalarda soğuktan korunmak için kullanılıyordu. Bununla birlikte derilerin uyurken de bir müdafaa olarak kullanılmış olabileceği kestirim ediliyor.
