York Üniversitesi, dünya çapında devasa bir araştırma gerçekleştirdi. Araştırmada, dünya üzerindeki 700 ırmaktan su örnekleri alındı ve bu örnekler, antibiyotik yoğunluğu açısından incelendi. Irmakların %65’inde antibiyotik yapısına rastlandı. En makûs senaryolarda antibiyotik yoğunluğu, inançlı düzeyin 300 katı olarak ortaya çıktı.
Araştırmaya 72 ülkeden 711 ırmak bölgesi dahil edildi. Projeyi koordine eden araştırmacılardan John Wilkinson, daha evvel ölçüm yapılmamış bölgelerle birlikte bu çalışmanın en büyük antibiyotik çalışması haline geldiğini söyledi.
Wilkinson, “Şu ana kadar, antibiyotikler için çevresel müşahede çalışmalarının büyük kısmı Avrupa, Kuzey Amerika ve Çin’de yapıldı. Genelde yalnızca birkaç antibiyotik incelendi. Sorunun global çaptaki boyutu hakkında çok az şey biliyoruz.” dedi.
711 ırmaktan %65’i antibiyotik içeriyor, bu ırmaklardan 111’i genel olarak inançlı kabul edilen orandan daha fazla antibiyotik yoğunluğuna sahip. Bu ırmakların büyük kısmı Asya ve Afrika’da olsa da Avrupa ırmaklarının %8’i, Kuzey Amerika ırmaklarının %15’i de inançlı limitin üstünde.
Londra’nın meşhur Thames Irmağı, beş farklı cinste antibiyotik barındırıyor. Tuna, Avrupa’nın en ağır antibiyotik barındıran ırmağı oldu. Bangladeş’ten gelen bir örnek ise inançlı düzeyden 300 kat fazla antibiyotik barındırıyor.
Uzmanlar bu sayıların epeyce korkutucu ve insanın gözünü açan sayılar olduğunu söylüyor. Bu durum, antibiyotiklere bağışık bakterilerin üremesini destekliyor.
Araştırma, doğal ortamın antimikrobik direnç sorunu üzerindeki tesirini açık bir biçimde ortaya koymuş oluyor. Araştırmacılardan Alistair Boxall, datalarının ırmak kirliliğinin probleme tesirini manaya konusunda değerli katkılar sunabileceğini söylüyor. Boxall’a nazaran tahlil ırmakları temizlemekte ve daha sıkı düzenlemeler yapmakta yatıyor. Ayrıyeten altyapılara ve su arıtma sistemlerine de daha fazla yatırım yapılması gerekiyor.
Araştırma, bir sonraki Society of Environmental Toxicology and Chemistry toplantısında sunulacak.
